လြတ္လပ္စြာ ရွင္သန္ခြင့္

ဒီေန႕ တစ္ေန႔လံုး စိတ္လက္မၾကည္သာပါ။ ေန႔လည္စာ စားခ်ိန္မွာ အိပ္ယာက ထမိေသာ္လည္း အိပ္ေရးက လံုး၀ မ၀။ ဆက္အိပ္ခ်င္ ေနေပမယ့္လည္း အစာအိမ္က ခြင့္မျပဳေတာ့ လူးလဲ ထရသည္။ ေပါင္မုန္႕က မရွိ၊ အခ်ိဳရည္ကလည္း ကုန္ေနျပီ။ အရင္ေန႕က မေဆးဘဲ ထားခဲ႔တဲ႔ အျပစ္ေၾကာင့္ ထမင္းအိုးကလည္း ခ်က္ျခင္း ေဆးလို႕မရ။ ခဏ ေရစိမ္ ရေသးသည္။ အစာအိမ္ကို ခဏ ႏွစ္သိမ့္ထားဖို႕ ေကာ္ဖီ တစ္ခြက္ေဖ်ာ္ျပီး ေရခဲေသတၱာထဲက ေအးစက္စက္ ငွက္ေပ်ာ္သီး တစ္လံုးကို ၾကိတ္မွိတ္၀ါးလိုက္ရသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳအီအီ ေအးတိေအးစက္။ စားရင္းစားရင္း အေတြးက ၀င္လာ သည္။ ဒါ ငွက္ေပ်ာသီးမွ ဟုတ္ပါရဲ႕ လား။

အေဖ႔ရဲ႕ ငွက္ေပ်ာပင္

ငယ္ငယ္က ငွက္ေပ်ာသီး ကို အရမ္းၾကိဳက္ခဲ႔သည္။ ရခိုင္သီး ခ်ိဳခ်ိဳေမႊးေမႊး။ ဘုရားပြဲက် ဆိုလွ်င္ စိတ္ကို ထိန္းလို႕ မရေတာ့။ ျခံစိုက္ ၀ါသနာပါသည့္ အေဖ က အိမ္ေဘးက ေျမကြက္လပ္မွာ ငွက္ေပ်ာပင္ေတြ စိုက္ထားခဲ႔သည္။ ငယ္ငယ္က ကၽြန္ေတာ္ အေဖ႔ ကို သိပ္နားမလည္ခဲ႔ မိတာ အမွန္ပင္။ အေဖက တစ္ခုခု ဆို ေကာင္းတာမွ ႀကိဳက္သည္။ ေတာျခံဳအံုၾကားမွာ ၾကီးပ်င္းလာရတဲ႔ အေဖ အေတြးအေခၚ က အဆင့္အတန္း ျမင့္ခ်င္သည္။ ဘာမဆို မေကာင္းတာ မၾကိဳက္။ အၾကံၾကီးၾကီး မွ ၾကံတတ္သည္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း အေမႏွင့္ ခဏ ခဏ ရန္ျဖစ္ရသည္။ အေမ က စီးပြားေရး အရမ္းလုပ္ခ်င္သည္။ အျမတ္ရလ်င္ ျပီးေရာ။ အေဖကေတာ့ အဲလို မဟုတ္။ လူေနျခံဳၾကား စိတ္ေန ဘံုဖ်ား ဆိုသည့္ စကားကို ပါးစပ္က မခ်။ သူေဌးမွ မျဖစ္ႏိုင္လ်င္ မလုပ္ ဟု အျမဲကပ္သတ္ တတ္သည္။ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ ကို ေလတိုး၍ မစီးခ်င္ ဟု ဆိုကာ မ၀ယ္ခ်င္သူ။ လက္ေတြ႕မွာ ေမာ္ေတာ္ကားလည္း မ၀ယ္ႏိုင္ေတာ့ လမ္းပဲ ေလ်ာက္မည္ ဟု အျမဲတမ္း ေခါင္းမာေနတတ္သူ။ အဲဒီေတာ့ ငွက္ေပ်ာပင္ စိုက္ေတာ့ သာမန္ ငွက္ေပ်ာမ်ိဳးကို မစိုက္။ ႏိုင္ငံျခားမ်ိဳးဟု သူ႕ရံုးက သုေတသန စိုက္ကြက္က ရသည့္ ခပ္ထြားထြား သီးေမႊး စပ္မ်ိဳးကို စိုက္သည္။ ငွက္ေပ်ာခိုင္ ရင့္လာလ်င္ ပတ္၀န္းက်င္က အိမ္မ်ားတြင္ပါ ေမႊးေနေတာ့သည္။

သို႕ေသာ္ အေဖ႔ ငွက္ေပ်ာပင္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္ မၾကိဳက္။ တစ္ခုခု ဆို ကန္႕လန္႕ တိုက္တတ္သည့္ ကၽြန္ေတာ္က အေဖ မသိတုန္း ငွက္ေပ်ာပင္ေတြ ခုတ္သည္။ ေနာက္ရက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ၾကိဳက္တဲ႔ ရခိုင္ ငွက္ေပ်ာသီး ပင္ကို စိုက္သည္။ သားကို အရမ္းခ်စ္သည့္ အေဖက အဲဒီအတြက္ ဘာမွေတာ့ မေျပာ။ သို႕ေသာ္ “မင္းတို႔ သားအမိ က ေတာ့ ခပ္တုန္းတုန္းပါကြာ” ဆိုသည့္ အၾကည့္ႏွင့္ ေတာ့ ကၽြန္ေတာ႔ ကို ၾကည့္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ မိသားစု စကားႏွင့္ ေျပာရရင္ ျပံဳးျပံဳးေလး ၾကည့္ေနလိုက္တယ္ ဆိုရမည္ပင္။

အေဖ႔ ကို ဆန္႔က်င္ႏိုင္ခဲ႔သည့္ ကၽြန္ေတာ္ အခုေတာ့ အေဖ သေဘာက်သည့္ ငွက္ေပ်ာမ်ိဳးေတြ ကို စားေနရသည္။ အေဖ႔ ကို ေခၚျပခ်င္သည္။ အေဖ သေဘာက် သည့္ ငွက္ေပ်ာမ်ိဳးေတြ ဒီက စူပါမားကတ္ေတြမွာ ပံုေနတယ္ လို႕။ တံဆိပ္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ကုပၼဏီ အမ်ိဳးမ်ိဳး က ထုတ္ထားသည္။ တစ္လံုးခ်င္းမွာ Trade Mark ေတြပါ ပါသည္။ ငွက္ေပ်ာ သီးသာမဟုတ္ စားခ်င္သည့္ အသီး အကုန္ရသည္။ စေနေန႔ ညေနဆိုလ်င္ ေလ်ာ့ေစ်းႏွင့္ တပံု တပင္။ ၀ယ္သူမရွိ လ်င္ ေဖ်ာ္ရည္ လုပ္ပစ္ၾကသည္။ ဒါေတြကို ျမင္လ်င္ အေဖ သူ႕ ငွက္ေပ်ာပင္ေတြကို ဂုဏ္ယူေတာ့မွာ မဟုတ္။ သူတို႕ ရာဇ၀င္ကို သိလ်င္ ကၽြန္ေတာ့ အရင္ပင္ အေဖ သူ႕ ငွက္ေပ်ာပင္ေတြကို ခုတ္ပစ္မည္ ထင္သည္။ အေဖေရ.. ဒါေတြက သဘာ၀ ကို ဆန္႔က်င္ထားတဲ႔ ဇီ၀ သစ္သီးေတြ ေလ။ လူေတြ ပံုစံသြင္းထားတဲ႔ သဘာ၀လြန္ သစ္သီးေတြ ပါ အေဖ ရယ္။

လူသားဆန္ဆန္ ရွင္သန္မွု

သမိုင္း၏ နိဂံုး (The End of History) ကို ေရးခဲ႔တဲ႔ ကမာၻေက်ာ္ စာေရးစရာ Francis Fukuyama ရဲ႕ စာအုပ္တစ္အုပ္ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ က ထြက္ခဲ႔သည္။ လူသားမဆန္ေတာ့တဲ႔ အနာဂတ္ (Our Post-human Future) ဟု အမည္ ေပးထား သည္။ ဇီ၀နည္းပညာ တိုးတက္လာမွုနဲ႔ လူသားဆန္စြာ ေနထိုင္ျခင္းအေၾကာင္းကို ေဆြးေႏြးထားသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းၾကိဳက္တဲ႔ ဆရာမင္းလူ ရဲ႕ သခၤါရ အခြင့္ အေရး ဆိုတဲ႔ ေဆာင္းပါးလိုပင္။ ဇီ၀နည္းပညာ (Biotechnology) တိုးတက္ လာတာနဲ႔ အမွ် ကၽြန္ုပ္တို႕ လူသား ဆန္ဆန္ ရွင္သန္ခြင့္ နည္းပါးလာသည္။ မ်ိဳးရိုးဗီဇ ေျပာင္းလဲျခင္း နည္းပညာ (Genetic Engineering) အဆင့္ျမင့္ လာေလေလ လူသားဆန္ခြင့္ နည္းပါးလာေလေလပင္။ အေမရိကန္ နာမည္ေက်ာ္ သတင္းစာ ဆရာ Tom Wolfe ရဲ႕ “စိတ္မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ၊ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ၀ိညာဥ္ ခင္ဗ်ားကိုယ္မွာ မရွိေတာ့ဘူး” (Sorry, but Your Soul just died” ဆိုတဲ႔ ေဆာင္းပါး တစ္ခုမွာလည္း ဇီ၀နည္းပညာ က ဒါ၀င္ရဲ႕ ဆင့္ကဲေျပာင္းလဲျခင္း သီအိုရီ ကို နင္းေျခလုိက္သည္၊ ကၽြန္ုပ္တို႕ ပိုင္ဆိုင္တဲ႔ ၀ိညာဥ္က ကၽြန္ုပ္တို႔ ၀ိညာဥ္ မဟုတ္ေတာ့ ဟု ဆိုထားသည္။ ရွင္သန္ျခင္းကို ကၽြန္ျပဴတာ ပရိုဂရမ္ တစ္ခုလို ကၽြန္ုပ္တို႕ ဘ၀ထဲမွာ ထဲ႔သြင္းထားတာ ခင္ဗ်ားေရာ လက္ခံႏိုင္မွာလား။

အရမ္းရင္းႏွီးတဲ႔ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္နဲ႔ ဘ၀ ခံယူခ်က္အေၾကာင္း ေဆြးေႏြးဘူးသည္။ အဲဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ့ ကို သူမ က ေ၀ဖန္ခဲ႔သည္။ ဘ၀ မွာ အထူးသျဖင့္ လူမွု ဆက္ဆံေရးမွာ ႏွလံုးသား ခံစားခ်က္ မပါဘဲ သီအိုရီ က်က် ေနထိုင္တာကို ကန္႔ကြက္ခဲ႔သည္။ စိတ္ထဲမွာ ရွိသည့္အတိုင္း ေနေစခ်င္ခဲ႔သည္။ အကယ္၍ စိတ္ထဲမွာ ကိုယ္က သီအိုရီ အတိုင္း ပရိုဂရမ္တစ္ခုလို ရွိေနခဲ႔ရင္ လက္ရွိရေနတဲ႔ ဘ၀ က အႏွစ္ သာရ မရွိေတာ့ဟု ဆိုသည္။ သူမ ေ၀ဖန္ ခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ္ မျငင္းခဲ႔။

မိတ္ေဆြရဲ့ဘ၀မွာ သေဘာက်ႏွစ္သက္ တဲ႔ ေကာင္မေလး (ေကာင္ေလး) တစ္ေယာက္ရဲ႕ ပံုကို ေျပာပါ။ Plastic surgery နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အတိအက် ခြဲစိတ္ေပးထားတဲ႔ တစ္ေယာက္ကို ခင္ဗ်ားကို ေပးမယ္ ဆိုရင္ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ျမတ္ႏိုး ႏိုင္ပါ့မလား။ မိတ္ေဆြ လိုခ်င္တဲ႔ စိတ္ထားအတိုင္း အတိအက် ျဖစ္လာေအာင္ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ ကို ဇီ၀နည္းပညာနဲ႔ ေျပာင္းလဲ ဖန္တီးေပးထားမယ္ ဆိုရင္ေကာ သူ႕ကို သေဘာက်ႏိုင္ပါေတာ့မလား။ ကၽြန္ေတာ္ ေလာင္းရဲသည္ မိတ္ေဆြ လိုခ်င္ေတာ့မွာ မဟုတ္တာ ေသခ်ာသည္။ ဒါဆိုရင္ အခု ကၽြန္ေတာ္တို႕ စားေနတဲ႔ အစားအေသာက္ အသီးအႏွံ ေတြကိုေရာ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ႔ အနံ႕အသက္၊ အရသာ၊ အရြယ္အစား အတုိင္း အတိအက် ဖန္တီးထားတာေတြကေရာ လက္ခံႏိုင္စရာ ရွိပါရဲ႕လား။ ၾကည့္ဘူးခဲ႔တဲ႔ သိပၸံရုပ္ရွင္ ဇာတ္ကား တစ္ကားထဲကလို (ဇာတ္ကား အမည္ မမွတ္မိေတာ့ပါ) ခႏၶာကိုယ္က လိုအပ္တဲ႔ ဗီတာမင္၊ သတၱဳဓါတ္၊ အာဟာရဓါတ္ေတြ ကို ဓါတု ေဆးလံုးကေလးေတြ အျဖစ္ေျပာင္းလဲျပီး၊ လိုအပ္သေလာက္ ေသာက္ျပီး ဘယ္သူေနႏိုင္မွာလဲ။ ခ်ဥ္ခ်ဥ္စပ္စပ္ ေရာဂါရေစတဲ႔ ေရွာက္သီးသုတ္လို ငပိရည္တို႕လို အစားအစာေတြ မစားဘဲ က်န္းမာေရးအတြက္ လိုအပ္တဲ႔ ေဆးလံုး ကေလးေတြ စားျပီးေတာ့ အသက္ရွင္ေနမယ္ ဆိုရင္ေရာ ဘ၀က အဓိပၸါယ္ရွိေတာ့မွာလား။

တိုးတက္လာတဲ႔ ဇီ၀နည္းပညာ

ဇီ၀နည္းပညာ တိုးတက္လာတာ ကို ကၽြန္ေတာ္အေနနဲ႔ လည္း ၾကိဳဆိုပါတယ္။ တိုးတက္လာတဲ႔ လူဦးေရကို ေလာက္ငွေအာင္ ေက်ြးထားႏိုင္ဖို႕ အနည္းနဲ႔ အမ်ားေတာ့ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ဇီ၀ နည္းပညာအေၾကာင္း နည္းနည္း မိတ္ဆက္ေပးပါရေစ။

ဒီဘက္ေခတ္မွာ လူသားေတြရဲ႕ ဘ၀ ကို အဓိက ေျပာင္းလဲလိုက္တဲ႔ နည္းပညာ ၂ ခု ရွိပါတယ္။ တစ္ခုက အခု မိတ္ေဆြ သံုးေနတဲ႔ အိုင္တီ နည္းပညာပါ။ အခု လူသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ ဘ၀မွာ အိုင္တီ မရွိရင္ အသက္မရွင္ႏိုင္ေတာ့ သလိုကို ျဖစ္လာပါျပီ။ အီးေမးလ္ မစစ္ရရင္၊ ေဖ႔စ္ဘြတ္ခ္ မသံုးရရင္၊ တယ္လီဖုန္း မရွိရင္၊ ကြန္ျပဴတာ ဂိမ္း မေဆာ့ရရင္…. အသက္မရွင္ ႏိုင္ေတာ့ ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနတဲ႔ သူေတြ အမ်ားၾကီး ပါပဲ။ အင္တာနက္ စနစ္သာ မရွိေတာ့ရင္ လူမွု စနစ္ၾကီး တစ္ခုလံုး ပ်က္စီးသြားႏိုင္တဲ႔ အေနအထားေတြ အမ်ားၾကီး ျဖစ္လို႕ေနပါျပီ။ ဘဏ္စနစ္ေတြ၊ ပို႕ေဆာင္ေရး စနစ္ေတြ၊ ေနာက္ စစ္လက္နက္ ထိန္းခ်ဳပ္မွု စနစ္ေတြ ဒါေတြ အားလံုးက အိုင္တီ နည္းပညာ နဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္ထားသလို ျဖစ္ေနပါျပီ။ ေက်ာက္ေခတ္၊ သံေခတ္၊ စက္မွုေခတ္၊ ကိုလိုနီေခတ္ တို႕ ဆိုခဲ႔သလို ဒီဘက္ေခတ္ကိုလည္း အိုင္တီေခတ္လို႕ အတိအက် သတ္မွတ္ႏိုင္တဲ႔ အေနအထား ေရာက္ေနပါျပီ။

ဒုတိယ နည္းပညာ ထြန္းကားမွုက မ်ိဳးရိုးဗီဇ ေျပာင္းလဲျခင္းနည္းပညာ အေျခခံျဖစ္တဲ႔ ဇီ၀နည္းပညာ (Bio-technology) ပါပဲ။ သက္ရွိေတြ အားလံုးရဲ႕ ျဖစ္ေပၚ ဖြဲ႔စည္း တည္ရွိမွု အားလံုးကို အဓိက ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတဲ႔ DNA (Deoxyribonucleic Acid) လို႔ေခၚတဲ႔ မ်ိဳးရိုးဗီဇဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္ သိုမွီးရာ ေသးမ်ွင္တဲ႔ ပဋီဇီ၀ ပစၥည္းေလး ေတြ ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲတဲ႔ နည္းပညာပါ။ သက္ရွိတိုင္း သက္ရွိတိုင္းရဲ႕ ျဖစ္ေပၚတည္ရွိရာ ရွင္သန္ၾကီးထြားရာ အသြင္အျပင္ ရုပ္လဏၡာ အမူအက်င့္ အားလံုးကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ႔ အရာေလးေတြပါ။ ဇီ၀ နည္းပညာ ဆိုတာ အဲဒီ DNA မွာပါတဲ႔ မ်ိဳးရိုးဗီဇ အခ်က္အလက္ေတြကို မိမိတို႕ လိုခ်င္တဲ႔ အခ်က္ေတြ ကိုသာ ရွိေစေအာင္ ဖယ္သင့္တာ ဖယ္၊ ျဖည့္စြက္သင့္တာ ျဖည့္စြက္တဲ႔ နည္းပညာပါ။ ပိုးမႊားဒဏ္မခံႏိုင္တဲ႔ အပင္တြက္ ပိုးသတ္ေဆး ျဖန္းစရာ မလိုေတာ့ ပါဘူး။ ပိုးမႊားဒဏ္ကို ခံႏိုင္ေစတဲ႔ မ်ိဳးရိုးဗီဇ ကို ထည့္သြင္းလိုက္ရံုပါပဲ။ အဲဒါကို မ်ိဳးရိုးဗီဇ ထည့္သြင္းျခင္း (Gene implantation) လုပ္တယ္ လို႕ ေခၚပါတယ္။ အသီးမ်ားမ်ား သီးေစခ်င္ရင္ အသီးသီးတာကို အားေပးတဲ႔ မ်ိဳးရိုးဗီဇ ကို ထည့္သြင္း၊ ဒါမွမဟုတ္ အသီးမ်ားမ်ား သီးေစတာကို တားဆီးတဲ႔ မ်ိဳးရိုးဗီဇ ကို ဖယ္ထုတ္ျခင္း (Gene exclusion) လုပ္လိုက္ရံုနဲ႕ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ႔ ပံုစံရေအာင္ ဖန္တီးတာပါပဲ။

ရုပ္မလွတဲ႔ မ်ိဳးရိုးက ေမြးလာမည့္ ကေလးကို ရုပ္လွေစတဲ႔ မ်ိဳးရိုးဗီဇ ထည့္ေပးလုိက္တာနဲ႕ ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာ လာမွာပါ။ အရမ္းခ်ဥ္တဲ႔ သံပုရာသီးကို ခ်ဥ္ေစတဲ႔ မ်ိဳးရိုးဗီဇကို ဖယ္ထုတ္ လုိက္ရင္ ခ်ဥ္မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အိုင္တီ စကားနဲ႔ ေျပာရရင္ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ႔ ပံုစံတစ္ခုရဖို႕ ပရိုဂရမ္ တစ္ခု အင္စေတာလ္ လုပ္လိုက္တာပါပဲ။

လြတ္လပ္စြာ ရွင္သန္ျခင္း

ကမာၻေက်ာ္ ေတြးေခၚပညာရွင္ အရစၥတိုတယ္လ္ (Aristote) က လူ႕အခြင့္အေရး (Human Right) ဆိုတာ လူသားဆန္စြာ ေနထိုင္ခြင့္ ရွိတာ လို႕ ဆိုခဲ႔ပါတယ္။ လူသားဆန္တယ္ ဆိုတာကလည္း လူ႕သဘာ၀ (Human Nature) အတိုင္း လြတ္လပ္စြာ ရွင္သန္ တာကို ဆိုလိုတာပါ။ မိမိဘ၀၊ မိမိဆႏၵ၊ မိမိ စိတ္ခံစားခ်က္၊ မိမိ ယံုၾကည္ခ်က္ အတိုင္း သဘာ၀ က ေပးလာတဲ႔ အေနအထား အတိုင္း လြတ္လပ္စြာ ရွင္သန္တာကို ဆိုလိုတာပါ တဲ႔။ အဲဒီလိုပဲ တိရစၦာန္ ေလးေတြကို သူတို႕ သဘာ၀ အတုိင္း ရွင္သန္ခြင့္ေပးတာ တိရစၦာန္ အခြင့္အေရးပါ။ ေလွာင္အိမ္ ထဲက ငွက္ကေလး တစ္ေကာင္ဟာ သာမန္အားျဖင့္ သူ႕အတြက္ လံုျခံဳမွု ရွိေပမယ့္ သူ ေပ်ာ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေခြးေလး ေတြကို လူ႔မ်က္လံုးနဲ႔ ခ်စ္စရာ ေကာင္းေအာင္ အေရာင္ ေၾကာင္ေၾကာင္ၾကားၾကား ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဖန္တီးေပးထား ေပမယ့္ သူ႕ဘ၀သူ အျခား ေခြးေတြလို သဘာ၀ အတိုင္း ရွင္သန္ခ်င္မွာပါ။ ဒီလိုဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အပင္ေလးေတြ ကေရာ……..။ သူတို႕ကိုလည္း သူတို႕သဘာ၀အတိုင္း လြတ္လပ္စြာ ရွင္သန္ခြင့္ ေပးၾကရ ေအာင္လားဗ်ာ…….။