၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ ၃၁ ရက္ေန႕မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ႏွစ္ဆယ့္ ႏွစ္ႏွစ္အတြင္း ပထမအၾကိမ္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ေခၚယူက်င္းပေတာ့မယ္လို႕ သတင္းတစ္ပုဒ္မွာ ဖတ္လိုက္ရတယ္။ တကယ္ေတာ့ လႊတ္ေတာ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံတကာမွာ အျငင္းသန္တဲ႕ လူေတြနဲ႕ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ႕ အစိုးရအဖြဲ႕စနစ္တစ္ခုပါတဲ႕။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆီက လႊတ္ေတာ္မွာေတာ့ ဘယ္လိုလာမယ္ဆိုတာ အားလံုး ခန္႕မွန္းျပီးသားျဖစ္မွာပါ။ ႏိုင္ငံတကာလႊတ္ေတာ္အတြင္းက ပံုရိပ္အခ်ိဳ႕ကို ကၽြန္ေတာ္ေအာက္မွာ စုစည္း တင္ထားပါတယ္။ တကယ့္ကို အားရစရာပါပဲဗ်ာ။
ျငင္းခံုျခင္းနဲ႕ပတ္သက္လို႕ ကၽြန္ေတာ္တခါတေလ စဥ္းစားမိတာရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏိုင္ငံက ကမၻာမွာ အျငင္းအသန္ဆံုးလို႕ သတ္မွတ္ခံထားရတဲ႕ အိႏၵိယနဲ႕ နယ္နိမိတ္ထိစပ္ေနတာေတာင္မွ ျငင္းခုန္တယ္ ဆိုတာကို ရွက္စရာလို႕ သက္မွတ္ေနၾကတုန္းပဲဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ဘူးတဲ႕ စာအုပ္တစ္အုပ္ရွိတယ္။ အိႏၵိယက ႏိုဘယ္ဆုရွင္ Amart Sen ေရးတဲ႕ The Argumentative Indian ဆိုတဲ႕ စာအုပ္ပါ။ အျငင္းသန္တယ္ဆိုတာ အိႏၵိယ ရဲ႕ ေရွးရိုးရာ ယဥ္ေက်းမွု တစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျငင္းခံုျခင္းက ဦးေႏွာက္ကို ဖြ႕ံျဖိဳးေစျပီး အေတြးအေခၚသစ္ေတြကို ရရွိေစမွာျဖစ္ေၾကာင္းနဲ႕ အိႏၵိယေတြက သူတို႕ရဲ႕ အျငင္းသန္တဲ႕ ယဥ္ေက်းမွုကို အရမ္းဂုဏ္ယူတဲ႕ အေၾကာင္းေလးေတြေရးထားတာပါ။
ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏိုင္ငံမွာေတာ့ ဗုဒၶဘာသာယဥ္ေက်းမွဳနဲ႕ ၾကီးသူကိုရိုေသေလးစားရတဲ႕(အာရွ)ယဥ္ေက်းမွု အရမ္းလႊမ္းမွိုးခဲ႕ေတာ့ ျငင္းခံုျခင္းကို ရွက္စရာလို႕ျမင္လာၾကတယ္ေလ။ အရွံုးေပးရင္ ႏွလံုးေအးတယ္ဆိုတဲ႕ ဆင္ေျခအမ်ိဳးမ်ိဳးကလည္း ရွိေသးတယ္။ ပိုဆိုးတာက အခုေနာက္ပိုင္း ကိုလိုနီလက္က်န္ ျဗဴရိုကရက္တစ္ အစိုးရလက္ထက္မွာ ျပန္ေျပာခြင့္သိပ္မရွိေတာ့သေလာက္ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ အစိုးရ၀န္ထမ္းဘ၀ တစ္ေလွ်ာက္မွာ ျပသနာေတြ ခဏခဏၾကံဳခဲ႕ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့ ခ်စ္သူကိုယ္တိုင္က ကၽြန္ေတာ႕ကို အျငင္းသန္တယ္လို႕ ခဏခဏမွတ္ခ်က္ေပးျပီး အရွံဳးေပးတာမ်ားပါတယ္။
အဲဒီေတာ့ ရိုင္းရိုင္းေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕တေတြ ပိုပိုတုန္းလာတာေပါ့ဗ်ာ။ ႏိုင္ငံတကာ အစည္းအေ၀း ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕တစ္ေတြက သူမ်ားေတြဘာလုပ္ၾကမလဲ ဘာေဆြးေႏြးၾကမလဲ၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အတိုင္းပဲ နားေထာင္တတ္တဲ႕ ႏိုင္ငံသားေတြလို႕ ထင္ျမင္လာၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႕သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕က မင္းတို႕ ျမန္မာေတြ အရမ္းသည္းခံႏိုင္တာပဲလို႕ ခဏခဏေျပာတယ္။ သူက သေဘာရိုးနဲ႕ ေျပာတာလားေတာ့ မသိဘူး ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမွုနဲ႕ ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းမွာ ၀င္ပါမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕တေတြလည္း အျငင္းသန္မွျဖစ္ေတာ့မယ္လို႕ ယူဆပါတယ္။ ကိုယ့္ယူဆခ်က္ကို အေသ ဆုပ္ကိုင္ထားရမယ္လို႕ မဆိုလိုေပမဲ႕ ကိုယ္မွန္တယ္ထင္ရင္ ေျပာရဲတဲ႕ သတၱိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေမြးျမဴဖို႕လိုလာတာ ေသခ်ာပါတယ္။ သမိုင္းထဲကလို ကိုယ့္အယူအဆအတြက္ အဆိပ္ေသာက္ရဲခဲ႕တဲ႕ သူေတြကို တေန႕တျခားပိုပို ေလးစားလာမိပါတယ္။
ေအာက္ကဓါတ္ပံုေတြကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စုေဆာင္းထားတဲ႕ လႊတ္ေတာ္အတြင္းက ရန္ပြဲျမင္ကြင္းတခ်ိဳ႕ပါ.
 |
| ဒါကေတာ့ ယံုၾကည္မွုအတြက္ အဆိပ္ေသာက္ရဲတဲ႕ ဆိုကေရးတီးပါ (From the Death of Socrates by Jacques-Louis David in 1787) |
No comments:
Post a Comment